استفاده از تكنيك ثبات غشاء سلولي براي بررسي تحمل به شوري در ارقام گندم

چکیده:

تكنيك ثبات غشاء سلولي براي بررسي ارقام گندم متحمل به شوري (V1, V2)، حساس به شوري (V5)، و دو رقم متحمل به شوري و كم آبي، با كاربرد 250-100 mM  نمك طعام، استفاده شد. اهداف اين آزمايش عبارت بودند از: (1) بررسي اعتبار اين تكنيك در جدا سازي ارقام در شوري هاي بالا (2) مطالعه عوامل موثر در ثبات غشاء يا ايجاد تخريب در آن (3) رابطه اين تكنيك با ديگر خصوصيات فيزيولوژيكي كه تحت تنش شوري مي باشند. نتايج نشان داد صدمات سلولي با افزايش مقدار نمك، افزايش يافت. بيشترين مقدار صدمات (2/74%) در رقم V5 در 250 mM مشاهده شد كه احتمالا به علت اثرات تركيبي سميت Na+ و محتواي كم آب (RWC) (54%) بود. در رقم V1، RWC مشابه V5 بود اما صدمات سلولي به علت غلظت كمتر Na+ كاهش يافت. اختلاف بين V1 و V2 به علت غلظت بالاي K+ و يا كاهش كم RWC در رقم V2، معني دار بود. همبستگي منفي بين صدمات سلولي و RWC براي ارقام V1 و V5 مشاهده شد. همچنين صدمات سلولي همبستگي مثبتي با Na+ و همبستگي منفي با K+ و عملكرد دانه داشت. به نظر مي رسد كه اين تكنيك براي براي بررسي ارقام گندم در سطوح شوري بالا و براي كشف اختلافاتي كه ممكن است به علت اثرات تجمعي شوري و كمبود آب ايجاد مي شوند، مفيد باشد.

منبع:

Journal of Plant Physiology, 2005, Article in Press