تاثیرات خاکورزی بر هم آوری خاک و تثبیت کربن و نیتروژن در خاک گندم
تاثیرات خاکورزی بر هم آوری خاک و تثبیت کربن و نیتروژن در خاک گندم
چکیده:
بی خاکورزی (No tillage) و افزایش شدت کشت، دارای پتانسیل تثبیت نیتروژن و کربن در خاک های کشاورزی هستند. اهداف این آزمایش بررسی اثرات خاکورزی متداول (CT)، بی خاکورزی (NT)، و توالی های کشت بر روی تثبیت کربن آلی خاک (SOC) و نیتروژن آلی خاک (SON) و بر روی خاکدانه ها در طی 20 سال اعمال تیمارها، بود.SON و SOC برای توالی سورگوم دانه ای_گندم_سویا (SOS)، کشت دوگانه سویا_گندم (WS)، و تک کشتی گندم (CW) در NT بیشتر از CT بود. در عمق 5-0 سانتیمتر خاک، NT کربن آلی خاک را در مقایسه با CT به اندازه 62،41، و 47% و نیتروژن آلی خاک را به اندازه 77، 57، و56% به ترتیب برای SWS، WS و CW افزایش داد. افزایش شدت کشت باعث ارتقاء تثبیت نیتروژن و کربن نشد. NT باعث افزایش خاکدانه های بزرگ (>2 mm) در عمق 5-0 شد. نتایج نشان داد کاربرد NT باعث بهبود معنی دار خاکدانه های خاک و نیتروژن و کربن آلی خاک در سطح خاک می شود و در لایه های زیرین این اتفاق نمی افتد.
منبع:
Soil and Tillage Research, 2005, 84: 67-75