تکنولوژی غلات و صنایع غذایی

مواد آلی خاک و خصوصیات فیزیکی مربوط به آن در تناوب های گندم در مناطق مدیترانه ای

چکیده:

در شرایط نیمه خشک مدیترانه ای، کمبود رطوبت مشکل اصلی کشت دیم گندم، جو و بقولات علوفه ای و غذایی است. با اضافه شدن شدت کشت، دوره آیش برای ذخیره رطوبت با کشت پی در پی، که یک راه برای ناپایداری، است، جایگزین می شود. بنابراین یک آزمایش بلند مدت با گندم دوروم در سال 1983 در سوریه (با متوسط بارندگی سالانه 330 میلیمتر) برای ارزیابی گزینه های تناوب به جای آیش و کشت پی در پی، انجام شد. کاربرد نیتروژن و مدیریت نگهداری بقایا و چرا از دیگر عوامل بودند. هم آوری خاک، نفوذپذیری، هدایت هیدرولیکی، مقدار کل ماده آلی خاک و ترکیبات آن (اسید فولیک و هیومیک و پلی ساکاریدها) پس از 12 سال اندازه گیری شدند. بعضی تناوب ها مانند یونجه و باقلا بطور معنی داری ماده آلی خاک را افزایش دادند (8/13 – 5/12 گرم در کیلوگرم در مقابل 11- 9/10 گرم در کیلوگرم برای گندم پی در پی و گندم-آیش). تمامی اندازه گیری ها از قبیل ریز خاکدانه و کاهش پراکندگی، با افزایش مواد آلی، دارای یک روند موازی بودند. مشابها، تناوب بقولات دارای نفوذپذیری بالاتر (21-2/16 سانتیمتر در ساعت در مقابل 4/14- 9/13 سانتیمتر در ساعت برای گندم پی در پی و گندم-آیش) و هدایت هیدرولیکی بالاتر ( 4/12-7/8 سانتیمتر در ساعت در مقابل 4/7-2/6 سانتیمتر در ساعت برای گندم پی در پی و گندم-آیش) بود. نتایج نشان داد تناوب بقولات-غلات، علاوه بر جذاب بودن از نظر اقتصادی و زیستی، باعث ارتقاء کیفیت خاک و بنابراین افزایش استفاده پایدار از خاک در خاکهای ضعیف مناطق نیمه خشک خواهد شد.

منبع:

Soil and Tillage Research, 2005, Article in Press